Zeeschouw 'EUCALYPTA'

ILLUSTRATIES ONTWERP VRIJ WERK RUIMTELIJK 'VROUWTJE' 'EUCALYPTA'

          

 

Rond 2018 was duidelijk dat trekschuit 'Vrouwtje' groot en duur onderhoud nodig had. Groter en duurder dan wij wilden en konden betalen. Het werd dus tijd om te gaan kijken naar een andere boot. We willen een zeilende boot, met 2 personen te zeilen maar wel met genoeg ruimte om langdurige tochten te maken op wat groter water. En graag betaalbaar in aanschaf én onderhoud.

Het jaar van aanschaf zou ná 2020 vallen, eerst gingen we mijn spaarverlof opmaken met de auto en de daktent. Maar helaas...na anderhalve maand waren we terug: corona. Voor de herfstvakantie waren we een paar dagen op Ameland en op de terugweg reden we langs Heeg om 3 boten te bekijken. Een gebutste grundel, een te smalle schouw en een hokkerige schokker.Toch niet onze droomboten. De volgende dag keken we bij Kampen naar een schouw, was al wat meer onze stijl. Maar met een hele vreemde en luidruchtige pullie-overbrenging. Daarna wist ik er nóg wel eentje maar die lag helemaal in Oostvoorne. Toch maar heengereden, alléén om te kijken!!!

Na een uur rondkijken zonder de eigenaren erbij (corona) kwamen we op hetzelfde moment tot dezelfde conclusie: als we deze boot níet kopen, hebben we volgend jaar spijt. De zeeschouw Neeltje was uitstekend onderhouden, strakker dan een heleboel andere boten in haar prijsklasse en ruim genoeg voor wat we willen. Afspraak gemaakt om haar te hijsen en we hadden een boot!

     

In de voorjaarsvakantie 2021 hebben we 'Neeltje' opgehaald en omgedoopt tot 'Eucalypta'. Het was 24 april, dus ik kan met recht zeggen dat ik een boot voor mijn verjaardag gekregen heb. De volgende dag zijn we gaan varen, van Oostvoorne naar Zaandam, via Rotterdam, Delft, Leiden en Vinkenveen. Mast plat, alles op de motor. Op een later weekend zijn we naar Het Land in het Alkmaardermeer gevaren om op een windstille dag de zeilen te hijsen. Even goed kijken welk touwtje wáár en vooral hóe moet.
 


 

         

            

Het eerste wat we vervolgens deden was ligplaats regelen bij de Remming. Zeer vooruitziend dat we daar al 10 jaar lid zijn. De volgende aandachtspunten zijn het interieur en de naam. Het keukenblok is nog geen 75 cm hoog en dat kost mij een rug. Bovendien willen we een koelkast en een kraan die harder loopt dan het trap-pompje dat er nu in zit. De naam was ook snel gevonden. Ik bewerkte het lettertype Breathe Fire in CorelDRAW tot een strakke letter die gefreesd zou kunnen worden. De borden werden gemaakt uit een plank 20 mm eiken. Na het frezen van de letters goot ik ze vol met epoxy waaraan 10% RAL 3004-pigment was toegevoegd. Tijdens het uitharden wel een vlam eroverheen om de belletjes eruit te jagen. De afbeeldingen werden met de hand gesneden en geschilderd met acryl. Daarna werden ze geschuurd en afgelakt met 10 lagen Epifanes.

      
     

We hebben 18 planken douglas gekocht van 4 m. lang, éénzijdig geschaafd en voorzien van mes en groef. Ik heb eerst het bestaande bed (1,20 breed!) weggehaald en met wat panlatten de nieuwe maten bepaald. Met de hoek erbij wordt de breedte 1,40 en de verlengde matras (hoek 25°) brengt de lengte op krap 2 m. De meeste planken van de bedbodem konden hergebruikt worden. Daarna hebben we een matrasbeschermer gekocht en precies op maat gesneden. Op basis van die mal heeft ABC SchuimPlasticHuis een matras gemaakt van 12 cm dik. We hadden al een tweedehands aluminium lichtrand gekocht bij Bootaccessoires Vinkenveen, voor in het voorluik. Dat geeft al meer licht in het vooronder.

Het volgende project is het verhogen van het keukenblok. Ik maak de tekeningen in SketchUp en ga alle delen zagen in de machinale op school. In de kerstvakantie begint de bouw. Ik maak eerst de laden uit 12 mm berkenmultiplex met een douglas front. De lades lopen op een soft-close geleider en zijn voorzien van vingergrendels tegen het openvallen. De lengtes zijn gebaseerd op het bestaande zijschot en de hoogte gaat naar 90 cm. De dwarslade is groot genoeg voor de Waddenkaarten serie 1800 (die zijn gróót) De voorlades zijn voor bestek en voorraden.

                 

 

Nadat de kastjes en de koelkast geplaatst waren heb ik het bovenblad in karton ingemeten. Voor het verlijmen hadden we van die geweldige 3 m. sergeants op school, waarmee ik ook het roer van 'vrouwtje' in elkaar gelijmd heb. Helaas was de oud-ijzerboer langs geweest. Met voldoende lijmtangen gaat het gelukkig ook. De delen zijn gelijmd met Bison Woodmax. De naden zijn dicht gegoten met epoxy (zijkanten aftapen!) en afgewerkt met een laklaag. In de hoeklat boven het keukenblok heb ik een gleuf gefreesd en er 4 ultra-platte LED-lampjes (NuLed, 1.5 W) in gemonteerd. De slingerlatjes zijn van beuken rondhout.
Het interieur wás jaren '70 groen-bruin, is nu geschilderd met RAL 7047 (Telegrau 4, héél lichtgrijs) en de diepere delen met RAL 7046 (Telegrau 2, middelgrijs). Deze kleuren gebruiken we ook aan de buitenkant, met accenten in RAL 3004 Purperrood.
 


         

Ondertussen moesten we 'Eucalypta'ook leren zeilen. De laatste twee weken van de zomervakantie hebben we de zeilen voor de eerste keer 'voor-het-echie' gehesen bij Durgerdam. Gelijk trokken we de klauwval stuk, die bij navraag 20 jaar oud bleek. Dus de mast weer plat en een reservelijn gemonteerd, waar de boot gelukkig ruim in voorzien is. Windje 3 schuin van achter zeilt prima. We varen in een paar dagen tot Elburg en tuffen tegen wind in terug tot Spakenburg. Op de hoek van Flevoland, bij de Hollandse brug hebben we een mooie W-3 en besluiten naar Marken en door naar Hoorn te varen. De volgende dag komt Willem aan boord en varen we terug naar Zaandam. Proeftocht geslaagd. Later pakken we nog een weekendje Marker Wadden mee.

       

Op 30 oktober werden we gehesen bij de werf van Mulder in Zaandam. We hebben besloten een winterstalling te nemen om zoveel mogelijk klussen in één keer te doen. Het onderwaterschip eerst, in de winter het bed en de keuken, in het voorjaar willen we het bovenwaterschip schilderen. Onder water troffen we een paar lagen antifouling, daaronder primer en een dikke bitumenlaag en daaronder weer primer. Aangezien de bitumen op verschillende plaatsen verdwenen was of scheuren vertoonde besloten we de boot helemaal kaal te halen. Daarvoor hebben we een dubbele rotostripper aangeschaft. Duur, maar het werkt geweldig. Je wordt er alleen wel héél zwart van. Na 25 uur strippen en krabben konden er 3 lagen International Primocon onder, met daarna 2 lagen Interspeed extra.

           

Na de winter bleef het heel lang nat, stormachtig weer. Bovendien bleef de temperatuur onder de 5°C. en dan loopt de verf niet. Pas eind februari knapte het wat op en hebben we alle delen boven water kunnen schuren. De eerste laag is Sikkens Rubbol extra primer (kleur RAL7045) Het gedeelte onder het berghout wordt zwart, daarboven RAL 7046 (middelgrijs) en de roef, het dek en de opstaande delen in de bak RAL 7047 (lichtgrijs, bijna wit). Het berghout en de roerkop worden RAL 3004 (Purperrood).

           

 Verder zijn alle blokken, het helmhout, de kluiverboom en de giek gekrabt en gelakt, de zwaarden gelakt en voorzien van twee POM (polyoxymethyleen) beschermplaten en de grootzeilslurf gerepareerd. De anodes heb ik met de rotostripper van hun oxidelaag ontdaan, zodat ze weer een paar jaar mee kunnen. Anke heeft een wimpel
(1,50 m.) genaaid, vilten opbergzakjes en (tijdelijke) schedelfleecehoezen voor de zitkussens.


INTERMEZZO: We vertrekken op 22 april voor het inhalen van onze lange trip door Zuid-Europa die we in 2020 af moesten breken. We blijven weg tot 22 augustus.
Eucalypta ligt keurig op haar plekje bij De Remming en Cel & Annemarieke houden een oogje in het (dek)zeil....

       

We hebben nog één weekend gevaren, zijn naar Alkmaar geweest en hebben op de Meer één rak van 250 m. gezeild, voor een buitje uit (en ín). Daarna viel de wind volkomen weg. Wél het nieuwe bed kunnen proberen, en de keuken...héérlijk!


En uiteraard, na het weekend dat we alles opgeruimd hadden en de inhoud van de banken in verhuisdozen gestopt...werd het schitterend weer!
Maar er moest gewerkt worden, dus eerst het jaren-'70 interieur er uit gesloopt...

         

Het moet altijd eerst érger voor het beter wordt...maar daarna heb ik de tafel weggeslepen (was vastgelast) en ben ik het parket gaan schuren.

         

Ondertussen heb ik de vlaggenmast gerepareerd (was een beetje gekraakt op Het Land) en geschilderd. Ik kwam op het lumineuze idee om een Eucalypta'tje te maken voor op een andere vlaggenstok. Na wat zoeken op youtube leek SCULPEY polymeerklei handig spul te zijn. Voelt als klei, bakt bij 130 graden in de oven en je kunt verder werken op een gebakken ondergrond. Nu moet ze gegoten worden in een siliconenmal en daarna gegoten in PUR 300.

       

Ik bouw een verstelbare, draai- en schuifbare tafel op een Vetus-voet, zet het vlak in de teer-zonder-teer en ik heel het parket aan met eiken latjes...

     

Hoek op hoek kost wat hoofdbrekens en de klemmen zijn nog steeds te klein...

         

 

     

Maar zo zachies-an begint het toch wel vorm aan te nemen...